Wyścig szosowy ŻTC Łódź
Niedziela, 1 maja 2011
· Komentarze(0)
Kategoria Trening
Wyścig szosowy ŻTC był dobrą okazją, aby sprawdzić swój poziom wytrenowania oraz zrobić dobry trening.
Na starcie pojawiło się sporo zawodników (około 120), na karbonach, dura-ace'ach itp. Poczułem się trochę biednie ze swoim skromnym rowerem, ale jak wiadomo nie od dziś, sprzęt za kolarza nie kręci korbą.
Pierwszy przejazd - dojazd do właściwego miejsca startu - odbył się bez większych spinek. Start właściwy również nie był jakiś przeraźliwe ostry. Wszyscy spokojnie nabrali prędkości i dopiero po paru km utworzył się właściwy peleton - na oko 60 osób. Sama jazda w peletonie podczas wyścigu wyglądała trochę inaczej niż ta podczas ustawki. Spodziewałem się, że znowu będą się tworzyły ranty, a tu nic takiego. Peleton jechał w zwartej grupie prawie do samego końca.
Tempo peletonu wg mnie trochę zamulone, spodziewałem się, że po drugim lub trzecim okrążeniu zdecydowanie wzrośnie, lecz nic takiego się nie stało. Nawet, gdy poszła ucieczka, peleton nie reagował - nie było komu pracować na czubie, każdy pilnował swojego interesu. W pewnym momencie nieco sfrustrowany tempem peletonu wyszedłem na czoło. Akurat w momencie kiedy 3 zawodników podjęło się próby zerwania. Nie mogłem takiej okazji przepuścić, więc postanowiłem dołączyć do grona "zbiegów". Oczywiście, zaraz na moje koło wskakuje peleton i z ucieczki nici.
Dojeżdżając do mety wiedziałem, że jeżeli nie urwę się chociaż na parę metrów, to czeka mnie sprint z którego nie jestem zbyt dobry, dlatego na ostatnich podjazdach starałem się odjechać. Niestety jedynym efektem było tylko lekkie przerzedzenie się grupy. Oczywiście sprint przegrywam - zaliczam kompletne odcięcie mocy. Dojeżdżam 11.
Warto jeszcze na koniec wspomnieć o pogodzie, która była bardzo kapryśna - na ostatnim okrążeniu lekka mżawka. Temperatura w okolicy 11 stopni, zmarzłem jak nigdy...
.JPG)
Odczyt pulsometru:
HZ 10%
FZ 34%
PZ 56%
Na starcie pojawiło się sporo zawodników (około 120), na karbonach, dura-ace'ach itp. Poczułem się trochę biednie ze swoim skromnym rowerem, ale jak wiadomo nie od dziś, sprzęt za kolarza nie kręci korbą.
Pierwszy przejazd - dojazd do właściwego miejsca startu - odbył się bez większych spinek. Start właściwy również nie był jakiś przeraźliwe ostry. Wszyscy spokojnie nabrali prędkości i dopiero po paru km utworzył się właściwy peleton - na oko 60 osób. Sama jazda w peletonie podczas wyścigu wyglądała trochę inaczej niż ta podczas ustawki. Spodziewałem się, że znowu będą się tworzyły ranty, a tu nic takiego. Peleton jechał w zwartej grupie prawie do samego końca.
Tempo peletonu wg mnie trochę zamulone, spodziewałem się, że po drugim lub trzecim okrążeniu zdecydowanie wzrośnie, lecz nic takiego się nie stało. Nawet, gdy poszła ucieczka, peleton nie reagował - nie było komu pracować na czubie, każdy pilnował swojego interesu. W pewnym momencie nieco sfrustrowany tempem peletonu wyszedłem na czoło. Akurat w momencie kiedy 3 zawodników podjęło się próby zerwania. Nie mogłem takiej okazji przepuścić, więc postanowiłem dołączyć do grona "zbiegów". Oczywiście, zaraz na moje koło wskakuje peleton i z ucieczki nici.
Dojeżdżając do mety wiedziałem, że jeżeli nie urwę się chociaż na parę metrów, to czeka mnie sprint z którego nie jestem zbyt dobry, dlatego na ostatnich podjazdach starałem się odjechać. Niestety jedynym efektem było tylko lekkie przerzedzenie się grupy. Oczywiście sprint przegrywam - zaliczam kompletne odcięcie mocy. Dojeżdżam 11.
Warto jeszcze na koniec wspomnieć o pogodzie, która była bardzo kapryśna - na ostatnim okrążeniu lekka mżawka. Temperatura w okolicy 11 stopni, zmarzłem jak nigdy...
Odczyt pulsometru:
HZ 10%
FZ 34%
PZ 56%
bikeluq
