Korzystając z pogody wybrałem się do Łagiewnik sprawdzić jak z kondycją. Oczywiście kondycja mocno spadła, więc będzie nad czym pracować w zimę... Odczyt z pulsometru: HZ 38% FZ 50% PZ 10%
Jakiś czas temu mój Ojciec wraz z kolegą wybrał się na 100 km wycieczkę wzdłuż czarnego szlaku. Trasa przypadła bardzo mojemu Ojcu i zaproponował mi wspólny objazd, aby pokazać mi ciekawe tereny. Na początku nie miałem ochoty na tak długą wycieczkę w tempie niekoniecznie szybkim, ale z drugiej strony jest już po sezonie i jak nie teraz to kiedy… Trasa była bardzo ciekawa, choć miejscami słabo oznaczona (gdyby nie bystre oko mojego Ojca, zgubilibyśmy się co najmniej 10 razy). Niekiedy szlak prowadził przez tereny na których rok temu ścigałem się w Łódzkiej Mazovii, więc rejony dobrze mi znane. Trafiały się również odcinki bardzo ciekawe, których wcześniej nie znałem, a które znakomicie nadają się na treningi. Na początku tempo było w miarę żwawe. Dopiero na około 45 km, mój Ojciec opadł wyraźnie z sił, a biorąc pod uwagę jego wiek oraz to, że sporadycznie wychodzi na rower, to i tak nieźle się trzymał. Parę km dalej na jednym z podjazdów łapią Go skurcze, co było wyraźnym znakiem zmęczenia. Po tym fakcie zarządziłem krótki odpoczynek połączony z rozciąganiem mięśni. Jak się okazało stretching pomógł i skurcze ustały, więc ruszyliśmy dalej. Na około 55 km robimy jeszcze jedną przerwę obok sklepu, gdzie kupujemy batony w ramach posiłku regeneracyjnego. Po krótkim odpoczynku ruszamy dalej. Na 75 km po postoju związanym z załatwieniem swoich potrzeb, przy próbie wpięcia się w prawy pedał pęka sprężyna. Wkurzony skandaliczną jakością Cranków Egg Beater C (nie kupujcie tego gówna, no chyba, że macie 500 zł na Ti), pokonuję ostanie 15 km z „latającym butem”.
bikeluq
